Een paar weken geleden was ik in Barcelona en bezocht ik een van de pareltjes van de Modernista architectuur:  het Casa Lleó Morera. Het is een voorbeeld van de modernista stijl uit het begin van de twintigste eeuw.

 

Fachada principal Modernista

Op de hoek van de Passeig de Gràcia en de Carrer del Consell de Cent ligt de entree van het huis Lleó Morera. Staande voor de ingang wordt je getroffen door de sculpturen aan de muren en raamkozijnen van het huis. Ze maken een barokke indruk, maar dan in de moderne stijl. Je ziet er naast allemaal motieven ook vrouwfiguren die de moderne uitvindingen tonen, zoals een telefoon, een gloeilamp en een camera. Boven de ingang hangt het balkon, of beter gezegd  de serre waar de familie met bezoek zichzelf aan het wandelende publiek kon laten zien. Het is een glazen puist voorzien van pilaren en metalen hekjes. De pui is overigens, zo hoorde ik later, in de twintigste eeuw aangepast. Veel beelden zijn verdwenen. Een beeld kan je nog bewonderen in de tuin van het huis van Salvador Dali.

Rondleiding

Wat zo aardig is van het Casa Lleó Morera is dat je een rondleiding kan krijgen op de eerste verdieping van dit huis. Deze verdieping was oorspronkelijk het huis van de familie van Albert Lleó i Morera. Zijn moeder Francesca Morera liet het huis in 1902 grondig herstructureren door  de architect Lluis Domènech i Montener. Deze liet verschillende kunstenaars, beeldhouwers, mozaïek- en keramiekontwerpers meewerken aan de buitenkant en aan de inrichting van het huis. Het woonverblijf en de ontvangstvertrekken van de familie Lleó i Morera zijn te bewonderen met de rondleiding.

 

Kijken en gezien worden

Wat opvalt is dat het huis verdeeld is in een deel waar de familie het bezoek ontving en een deel dat bestemd was voor de familie zelf, de slaap en woonvertrekken en de keuken. De meeste pracht en praal is te zien in de ontvangstvertrekken. De hal is versierd met een reliëf dat de mythe van de voedster en het koningskind uitbeeld. De grote ontvangstvertrekken zijn bekleed met verschillende soorten hout met ingelegde figuren. Ze liggen aan de voorkant van het huis, zodat het bezoek goed zicht had op de Passeig de Gràcia, maar wellicht ook andersom, dat de mensen op straat goed naar binnen konden kijken. Alles in de ontvangstruimtes is er op gericht indruk te maken op de bezoekers.

Woonruimte

De woonvertrekken zijn iets minder uitbundig, maar toch met alle keramiek en mozaïekkunst overweldigend. Er staan geen meubels meer, maar het moet ongetwijfeld een prachtig ingericht huis zijn geweest. De tegels op de vloer, de mozaïeken op de wanden en vooral de glas in lood ramen aan de achterkant, het geeft een indruk van de enorme rijkdom van deze familie en de pracht en praal waarin deze mensen leefden aan het begin van de twintigste eeuw. Jammer dat er geen meubilair meer in staat, zoals bijvoorbeeld het museum Simon van Gijn, waardoor je echt een indruk zou krijgen hoe de familie daar leefde. Het meubilair staat in het Museu Nacional d’Arte de Catalunya.

 

Bezoek

Je kan alleen de eerste verdieping bezoeken met een kaart die je via internet kan bestellen. En je wordt in kleine groepjes rondgeleid op de eerste verdieping door een aardige gids. Net als in de tijd van de familie Lleó i Morera worden de andere verdiepingen verhuurd, nu als kantoorruimte. Je zou er maar werken…